Dag 7 Hoi An

Dag 7
Hoi An
Vandaag een drukke dag voor de boeg. Om 600 ging de wekker en om kwart voor 8 werden we verwacht bij het kantoor waar we de excursie gingen krijgen die Roger vanuit Nederland geboekt had. Het kantoor lag op een afstand van 5 minuten lopen, dus dat viel reuze mee. Deze 1ste excursie was een kookles en samen met een vrouw met dr moeder en 2 dochters van 9 en 11 jaar uit Australie vertrokken met een bootje richting de lokale markt. Op deze markt kregen we uitleg over fruit en specerijen met uiteraard ook proeven. Daarna door deze markt ook lopen, maar voor ons4tjes Spurten.. met de arm voor onze neus, want die stank is niet te harden, natuurlijk wel bekend vanuit het verleden. Na een uur gingen we van die markt vandaan, om met het bootje ongeveer 20 minuten na een eiland te gaan waar 300 mensen wonen. Na het lopen onder leiding van Fuuh een 29 jarige goed sprekende engelse vietnameze, kwamen we terecht bij Farm Grandma kitchen in the middle of nowhere. Groot boerderij waar de kippen langs je benen liepen. Pap heeft toch al genoeg met 3 kippen om zich heen zou je zeggen haha.
Opeens kwam Oma om de hoek, een 93 jarige vrouwtje met een lengte van 1 meter en bijna blind maar met een mooie bandana op dr koppie, helemaal geweldig..
Nadat Fuuh gesproken had , liet Oma zien hoe ze rijst vroeger maakten en rijstmelk met nog zo oude houten apparaat wat je met de handen moest bedienen.
En daarna konden we plaatsnemen achter het aanrecht zullen we maar zeggen nadat we eerst schorten om moesten doen. Met de groente en vlees en vis begonnen we met kokkerelen. Na elke gang die we deden maken, moesten we dit ook gaan opsmullen, nou mutti kan jullie zeggen dat we na de 1ste gang geen hap meer door onze keel kregen, en we hadden net 2 kleine stukjes zelf gemarineerde vlees hadden gegeten. En ja als je zelf iets maakt is het toch anders, als je lekker kan aanschuiven dan gaat alles wel lekker erin toch! Maar het was zooooo leuk en gezellig om dit te doen. Toch weer een ervaring rijker. Tussen alles door vertelde Fuuh over de vietnameze zelf. Voor te studeren en zeker als meisje zijnde, moest je toch van goede afkomst zijn en voor te werken moest je bij de Regering zijn en ook nog zelf betalen, hoe krom is dit bah bah En inderdaad hier zie je geen vrouw roken, alleen mannen. Want als een vrouw rookt wilt zo’n kerel je niet. En als een vrouw wel rookt dan doet ze dat van verdriet. En qua sex een kerel mag wel voor het huwelijk dit hebben en vrouw NIET, maar gelukkig was dit ongeveer 25 jaar geleden het geval, dus Fuuh was happy haha Mandy kreeg van vele te horen dat ze prachtige ogen en neus heeft, komt misschien dat ze door Locale mensen als 1 van hun wordt beschouwd mwahhhhhhhh Dit alles duurde 5 uur en op het eiland stonden de fietsen op ons te wachtten. Daar gingen we weer met een heel nieuwe groep en andere gidse weer verder. Op hetzelfde eiland lieten ze ons de achterkant van Omaas farm zien en daar zat ze weer op dr hurkjes met haar schoonzoon matten handmatig aan het maken. Deze matten worden van bamboo stroachtig materiaal gemaakt. Oma doet dit al 83 jaar, is toch niet normaal zeg pfff maar oma zegt als ze dit niet kan doen, dan is ze dood och garm. Deze matten worden gebruikt voor in bed ipv matras want dat is beter tegen de hitte of luchtvochtigheid. Deze krijg je volgens mij nog steeds in nederland voor strandmatten. Voor een mat van 2 mtr lang doet Oma en familie 9 a 10 over en dat elke dag. Voor 2 mtr lang betaal je 5 usa dollar en aan materiaal is Oma 3 usa dollar kwijt, dus tel uit je winst!
Vervolgens gingen we over een brug met de fiets na een ander eiland waar 6000 lokale mensen wonen.
We moesten door een open tent waar een bruiloft aan de gang was, nou dit was geweldig! Mutti hielden ze weer aan en we moesten mee feesten wat inhield, we kregen bier in limonade glazen en mee dansen en jullie geloven het niet... mutti kreeg een Micro in handen geduwd mwahhhhhh moeder van bruidegom trok mij helemaal na zich toe en ik dacht even dat ze mijn kitchring uit mijn handen wilde klauwen bohh maar dit was echt niet zo, zweet spoot uit mijn porieen. Iedereen deed mee en dansen op best moderne muziek, net geen Armin v Buuren. Pap heeft wat gebleerd met de microfoon en gasten van bruiloft ons allemaal filmen. Dit was zo onverwachts en leuk, echt Genoten en zo gelachen. Door dit duurde de tour wel langer.We gingen weer door en ik keek op horloge en het was 1515 uur wat betekende dat de afscheidsdienst van Hubert aan de gang was... onze gedachte van ons alle 4 toch effe lam gelegd en aan nabestaande gedacht, echt definitief nu.Maar hier geldt dan ook weer Life Goes On hoe hard het ook klinkt, wel dankbaar dat we in juni nog bij hem zijn geweest.
Oppe fiets met k.t zadel weer verder en kwamen we bij een rijstwijn makerij, mijn god zeg ook weer een stank. Hier kon je zien hoe ze wijn maakten van rijst en dit alles tussen een reuze varken en haar biggetjes in verschillende kleuren. Van deze wijn kon je proeven en Proosten in het vietnamees. Dees en mutti deden dit niet bah maar Mandy en Pap wel en aan hun gezichten te zien was dat heel sterk gatsie Na dit sterk spul gedronken te hebben, gingen we weer verder door de rijstvelden en waar ze boten maakten voornamelijk uit bamboe, heel leuk om te zien en zeker als je het ook nog proberen op de rivier onder begeleiding van een grappig oud vrouwtje, alhoewel oud, ze was pas 66 maar ze leek 80 Gidse vertelde dat het eiland waarop we waren er pas sinds 25 jr bestond want hiervoor bestond alles uit rijstvelden en nu woonden er dus 6000 mensen en die zeer en zeer vriendelijk waren! Zowel de volwassen als de kindjes die allemaal na ons zwaaiden en niet kwamen leuren of bedelen beter gezegd. Toch vind ik het bijzonder om te zien hoe die mensen zo leven, maar die weten niet beter en zijn op hun manier gelukkig.
Tussendoor nog stop gemaakt bij locale supermarkt/cafeetje met kinderkrukjes en gepraat met de rest van de groep, ook altijd leuk En als laatste een stop bij een winkel waar een Man als enigste uit heel Hoi An en Danang van die schilderijen maakten van Schelpen, leuk maar niet echt bijzonder. Geef mutti maar die bruiloft waar de grond met zoveel afval lag en smerigheid dat het me niet uitmaakte als ik een .... tegenkwam Raad maar wat ik bedoel hihihi Rond 1800 uur kwam de boot ons ophalen met fiets en al en met een Moe maar Voldaan gevoel na Hotel om 1830 uur.
Wat een mooie en gezellige dag, helaas dat Dees zich het laatste uurtje echt niet lekker voelde. Ze is direct in bedje gekropen.Hopelijk gaat het morgen beter met dr.
Voor nu welterusten en tot bloggens
Dikke kuskus
En voor Marlies: je hebt helemaal gelijk, als we thuis zijn, zou ik niet weten waar ik beginnen moest en de helft vergeten! En het scheelt dat we savonds in hotel zijn en met een balkon erbij.. en met wat te drinken een colaatje en sigaretje schrijft het wat makkelijker hihi

De brandsjes uit Hoi An